Μπορεί να μην ήταν τα ηχηρά καλλιτεχνικά ονόματα, όμως οι 4 συντελεστές (2 μουσικοί και 2 χορευτές) ανταποκρίθηκαν απόλυτα στο πνεύμα – ίσως- και την ιεροτελεστία, που συνθέτει καθιερωμένα πλέον, η μυσταγωγία που απαιτεί η εκδήλωση σε αρ/κους χώρους, υπό το φως του Αυγουστιάτικου φεγγαριού (Πανσέληνος). Ένα άψογο μουσικό ντουέτο. Σπύρος Μοσχόπουλος (πιάνο) και ο Λευτέρης Γρίβας (μπαντονέον) μαζί με το εκπληκτικό χορευτικό ζευγάρι Τζίνα Νικολίτσα και Φαβιάν Μπαγιέχος, έκλεψαν κυριολεκτικά την παράσταση και δίκαια καταχειροκροτήθηκαν τόσες φορές.
Και λέμε ότι την έκλεψαν, γιατί δυστυχώς υπάρχει πάντα ένα μέρος του κοινού, που συνήθως εμφανίζεται και… «διαπρέπει» στις εκδηλώσεις – τσάμπα ή αυτών που δουλειά δεν έχουν και όπου δούνε φως…μπαίνουν μέσα και ότι κάτσει…
Ένα πρώτο που αφορά τους διοργανωτές (Πνευματικό Κέντρο με υπεύθυνη την κ. Ειρήνη Χατζηχριστοφή) που θα πρέπει να τους συγχαρούμε για την τέλεια εκδήλωση.
Επιτέλους, όταν λέμε μία εκδήλωση ότι ξεκινά στις 9, πρέπει να αρχίζει 5,10 άντε 15 λεπτά μετά. Όχι πάντως μισή και μία ώρα αργότερα…
Κάποτε πρέπει και εμείς να λέμε, ιδιαίτερα όταν είναι εκδηλώσεις με τέτοια μυσταγωγία, ότι όταν λέει ότι αρχίζει 9, άντε να πάμε 5-10 λεπτά αργοπορημένοι. Όχι να γίνεται προσέλευση. ΟΛΗ την επόμενη ώρα, με αποτέλεσμα, το κατάμεστο Ωδείο, να δίνει την όψη, κέντρου διερχομένων!!!
Ασε αυτούς που μπήκαν χωρία καμία παιδεία, σαν να έμπαιναν στο γιουσουρούμ, με στυλ χαβαλέ, άντε στην καλύτερη περίπτωση, λες και μπήκαν στο γήπεδο, σαν οπαδοί…
Θα ξέρουν πολλοί, ότι σε τέτοιες εκδηλώσεις, ΑΛΛΟΥ, εκεί που τέτοια ζητήματα τα ξεπέρασαν, πριν από 1800 χρόνια, ότι ένα λεπτό πριν την έναρξη, κλείνουν οι πόρτες και ούτε μπαίνει – ούτε διανοείται κανείς, να βγει ή να κουνηθεί από το κάθισμά του, πριν το διάλειμμα!!
Εδώ είχαμε απίστευτα «θεάματα» από το να φωνάζει ο ένας τον άλλο και να τον καλεί με το κινητό να τον δει, μέχρι που μία, ξάπλωσε ανάσκελα και απολάμβανε μουσική και φεγγάρι «πακέτο».
Άσε τις μανάδες που «ξαμόλησαν» τα πιτσιρίκια και έγινε η πίστα, κάτι σαν παιδική χαρά, με τις μωρομάνες να νταντεύουν τα παιδιά σχεδόν πάνω στη…σκηνή.!
Άνθρωποι, έλεος, άλλο πράκτορας, άλλο εισπράκτορας, άλλο εκδήλωση – μυσταγωγία και άλλο λούνα παρκ…
Και λέμε ότι την έκλεψαν, γιατί δυστυχώς υπάρχει πάντα ένα μέρος του κοινού, που συνήθως εμφανίζεται και… «διαπρέπει» στις εκδηλώσεις – τσάμπα ή αυτών που δουλειά δεν έχουν και όπου δούνε φως…μπαίνουν μέσα και ότι κάτσει…
Ένα πρώτο που αφορά τους διοργανωτές (Πνευματικό Κέντρο με υπεύθυνη την κ. Ειρήνη Χατζηχριστοφή) που θα πρέπει να τους συγχαρούμε για την τέλεια εκδήλωση.
Επιτέλους, όταν λέμε μία εκδήλωση ότι ξεκινά στις 9, πρέπει να αρχίζει 5,10 άντε 15 λεπτά μετά. Όχι πάντως μισή και μία ώρα αργότερα…
Κάποτε πρέπει και εμείς να λέμε, ιδιαίτερα όταν είναι εκδηλώσεις με τέτοια μυσταγωγία, ότι όταν λέει ότι αρχίζει 9, άντε να πάμε 5-10 λεπτά αργοπορημένοι. Όχι να γίνεται προσέλευση. ΟΛΗ την επόμενη ώρα, με αποτέλεσμα, το κατάμεστο Ωδείο, να δίνει την όψη, κέντρου διερχομένων!!!
Ασε αυτούς που μπήκαν χωρία καμία παιδεία, σαν να έμπαιναν στο γιουσουρούμ, με στυλ χαβαλέ, άντε στην καλύτερη περίπτωση, λες και μπήκαν στο γήπεδο, σαν οπαδοί…
Θα ξέρουν πολλοί, ότι σε τέτοιες εκδηλώσεις, ΑΛΛΟΥ, εκεί που τέτοια ζητήματα τα ξεπέρασαν, πριν από 1800 χρόνια, ότι ένα λεπτό πριν την έναρξη, κλείνουν οι πόρτες και ούτε μπαίνει – ούτε διανοείται κανείς, να βγει ή να κουνηθεί από το κάθισμά του, πριν το διάλειμμα!!
Εδώ είχαμε απίστευτα «θεάματα» από το να φωνάζει ο ένας τον άλλο και να τον καλεί με το κινητό να τον δει, μέχρι που μία, ξάπλωσε ανάσκελα και απολάμβανε μουσική και φεγγάρι «πακέτο».
Άσε τις μανάδες που «ξαμόλησαν» τα πιτσιρίκια και έγινε η πίστα, κάτι σαν παιδική χαρά, με τις μωρομάνες να νταντεύουν τα παιδιά σχεδόν πάνω στη…σκηνή.!
Άνθρωποι, έλεος, άλλο πράκτορας, άλλο εισπράκτορας, άλλο εκδήλωση – μυσταγωγία και άλλο λούνα παρκ…
No comments:
Post a Comment