-Το πρόσφατο κλείσιμο των 3 ιστορικών συνεταιριστικών τραπεζών Αχαΐας, Λαμίας, Λήμνου - Λέσβου έχει δημιουργήσει δικαιολογημένη ανησυχία στην νησιωτική μας κοινωνία για την Τράπεζα Δωδεκανήσου. Όλοι θυμούνται και φοβούνται την επανάληψη της ιστορίας της συνεταιριστικής ΔΑΝΕ.
-Συζητήσαμε το θέμα με Γ.Κ. ιστορικό διοικητικό στέλεχος και μεριδιούχο της Τράπεζας. Δεν υπάρχει κίνδυνος μας είπε. Η κοινωνία στηρίζει αυτή την τράπεζα γιατί είναι δική της. Δεν έχει ανάγκη πολιτικής στήριξης. Αρκεί να τηρούνται οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς και να μην υπάρχουν 2 μέτρα και 2 σταθμά στην αντιμετώπιση των τραπεζών από την κυβέρνηση.
Μελετήσαμε τα δεδομένα των 3 συνεταιριστικών τραπεζών από το διαδίκτυο και μιλήσαμε με φίλους από Λαμία, Πάτρα και Λέσβο. Υπήρχε άλλη διέξοδος. Η βίαιη εκκαθάριση δεν είναι η λύση.
-Ο τύπος της Αθήνας έγραψε ότι: «τον Νοέμβριο του 2011 η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) είχε προειδοποιήσει συνεταιριστικές τράπεζες για την ανάγκη άμεσης ενίσχυσης της κεφαλαιακής τους βάσης». Με πρόσχημα τα «πολύ υψηλά ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων και χαμηλούς δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας» και το ότι «οι συνεταιριστικές τράπεζες αρνούνται να ρευστοποιήσουν τα μερίδια των πελατών τους με την πρόφαση ότι η Τράπεζα της Ελλάδος επιβάλλει αυτήν την απαγόρευση» και ότι «οι ιδιώτες αναμένεται να κινηθούν νομικά εναντίον τους», μεθοδεύτηκε το κλείσιμο των 3, και ασκείται πίεση σε όλες τις συνεταιριστικές τράπεζες!
Τα ερώτημα είναι: Γιατί ενώ έχουν τα ίδια προβλήματα όλες οι τράπεζες της Ελλάδας (μη εξαιρουμένων των συνεταιριστικών) εφαρμόζονται 2 μέτρα και 2 σταθμά; Ο χαρακτήρας της χρηματοπιστωτικής πολιτικής του υπέρ-δανεισμού από το τραπεζικό σύστημα των προηγούμενων χρόνων επιβάλλονταν από την κυβερνητική πολιτική. Τώρα που τα πράγματα δυσκόλεψαν η κυβέρνηση επιλέγει την εξόντωση των μικρομεσαίων; Από τα 48 δίνονται για ενίσχυση - ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (από τα 130 δις του 2ου μνημονίου) … εξαιρούνται οι…συνεταιριστικές τράπεζες!!! Αυτές δεν δάνειζαν Έλληνες στα πλαίσια της ενιαίας Εθνικής τραπεζικής πολιτικής;
-Η αλήθεια είναι πικρή. Με πρόσχημα «την θωράκιση της ανταγωνιστικότητας» εφαρμόζονται πολιτικές που στοχεύουν στην διασφάλιση της κερδοφορίας λίγων μεγάλων τραπεζών. Το νέο μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση προωθούν μέσα από την ανακεφαλοποίηση και την λεγόμενη αναδιάρθρωση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, την εκκαθάριση των αδύναμων κρίκων του τραπεζικού τομέα! Διευκολύνεται η συγκέντρωση - συγκεντροποίηση με το κλείσιμο των μικρών συνεταιριστικών τραπεζών! Διευκολύνονται οι μεγάλες τράπεζες για εξαγορές και συγχωνεύσεις, οι οποίες όμως θα έχουν ως αποτέλεσμα απολύσεις, μειώσεις μισθών και κατάργηση δικαιωμάτων των εργαζόμενων!
-Ας γυρίσουμε στα δικά μας. O κίνδυνος από ένα ενδεχόμενο κλείσιμο για τα τοπικά κεφάλαια των μεριδιούχων (πολίτες, δήμοι, ιδρύματα κλπ) και για την δουλειά των εργαζομένων είναι προφανής. Οι υπηρεσίες που προσφέρει σε όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου και η τεχνογνωσία σε χρηματοπιστωτικά θέματα της Δωδεκανησιακής κοινωνίας είναι αναντικατάστατες. Εν δυνάμει στην τοπική κοινωνία αυτή η τράπεζα «θεμελιώνει διαδικασίες τοπικής περιοχικής ανάπτυξης αξιοποιώντας τοπικούς κεφαλαιακούς πόρους»!
Το ερώτημα είναι: τι κάνουν οι κυβερνητικοί τοπικοί Βουλευτές και οι Δήμαρχοι:
•Για την διασφάλιση του συνόλου των υπηρεσιών της τράπεζας Δωδ/σου στα νησιά μας.
•Για την διασφάλιση των λογαριασμών που τηρούν ο Δήμοι και τα τοπικά προνομιακά ιδρύματα.
•Για την διασφάλιση του συνόλου των καταθέσεων.
•Για την διασφάλιση των θέσεων εργασίας των εργαζομένων στην συνεταιριστική τράπεζα.
Για την Σ.Ε. Νίκος Μυλωνάς
No comments:
Post a Comment