Το απόγευμα της Κυριακής, έγινε η παρουσίαση των δύο βιβλίων του. Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο του, το «Μπαμπά, μεγάλωσέ με» που κυκλοφόρησε το Μάιο του 2012 και το πιο πρόσφατο που φέρει τον τίτλο «Η ζωή που έλειπε», το οποίο παρουσίασε ο δημοσιογράφος Γιώργος Κατσάβαρος, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.
Οι παρευρισκόμενοι, είχαν τη δυνατότητα να γνωρίσουν από κοντά τον συγγραφέα, να μιλήσουν και να φωτογραφηθούν μαζί του κρατώντας στα χέρια τους το πρώτο «λογοτεχνικό παιδί» του. Όπως μας δήλωσε ο κ. Κρομμύδας, «Η ζωή που έλειπε», είναι η πρώτη του λογοτεχνική απόπειρα, ύστερα από το «Μπαμπά, μεγάλωσέ με» το οποίο χαρακτηρίζει ως βιωματικό από τη δική του εμπειρία ως πατέρας. Μας αποκάλυψε, ότι μετά το «Η ζωή που έλειπε», πρόκειται να γράψει άλλα δύο λογοτεχνικά βιβλία με σκοπό να ολοκληρώσει μια τριλογία βιβλίων με θέμα τα πάθη, τον έρωτα και τα ένστικτα. Το δεύτερο βιβλίο αυτής της τριλογίας βρίσκεται ήδη στα σκαριά με μια ακόμη ερωτική ιστορία η οποία θα βασίζεται επίσης σε ένα αληθινό γεγονός!
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΤΣΑΒΑΡΟ
«Είναι δύσκολη, τις περισσότερες φορές, η προσπάθεια περιγραφής και ερμηνείας ενός καλλιτεχνικού έργου, ειδικά εάν δεν γνωρίζεις στοιχεία από τη ζωή του δημιουργού του, διαδρομές, στάσεις, ιδέες και απόψεις. Όλα αυτά δηλαδή που συνθέτουν την κοσμοθεωρία καθενός μας. Όταν μάλιστα αναφερόμαστε σε ένα λογοτεχνικό έργο που βρίθει εικόνων, νοημάτων και ιδεολογικών μηνυμάτων, τότε κάθε απόπειρα ανάλυσης εμπεριέχει τον κίνδυνο αυθαίρετης, υποκειμενικής ερμηνείας. Ακόμη, όμως, κι αν είναι έτσι αξίζει την προσπάθεια αποκρυπτογράφησης όλων όσα αναδεικνύει το συγγραφικό έργο ενός δημιουργού που χαρακτηρίζεται από πολύπλευρες καλλιτεχνικές ανησυχίες και δραστηριότητες.
Διότι ο Κώστας Κρομμύδας μπορεί να έγινε γνωστός στους περισσότερους από την τηλεοπτική παρουσία του, δεν παύει όμως ως πολυσχιδής προσωπικότητα να διατηρεί ζωντανές ποικίλες δημιουργικές δράσεις. Η αλήθεια είναι ότι όταν μου ζήτησαν να μιλήσω για αυτό το μυθιστόρημα δεν το είδα εξαρχής με καλή διάθεση. Τι θέλω εγώ να ασχοληθώ με μια ερωτική ιστορία - είπα στον εαυτό μου – υπό την μεγάλη πίεση της καθημερινότητας μάλιστα που δεν αφήνει ελεύθερο χρόνο. Παρόλα αυτά δέχθηκα, δύσκολο άλλωστε να αρνηθείς την πρόταση φίλων, και ξεκίνησα να ψάχνω, τη ζωή που έλειπε.
Τι είναι λοιπόν Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΛΕΙΠΕ, που μας μεταφέρει ο συγγραφέας; σε τι προβληματισμούς; είναι ένα απλό ερωτικό μυθιστόρημα όπως τόσα άλλα ή κάτι διαφορετικό; Με αυτά τα ερωτήματα στη σκέψη μου ξεκίνησα την ανάγνωση και στις πρώτες σελίδες άρχισα να δυσανασχετώ. Μια ερωτική ιστορία όπως τόσες άλλες, είπα στον εαυτό μου, και συνέχισα την προσπάθεια απλώς και μόνο να φανώ συνεπής με την υποχρέωση που είχα αναλάβει.
Η συνέχεια όμως έκρυβε εκπλήξεις, γιατί δεν ήταν έτσι. Η εξιστόρηση των γεγονότων ξεκινάει απλά, δίχως κάτι συνταρακτικό να τραβήξει την προσοχή. Μια ιστορία ευχάριστη, εικόνες γνωστές και οικείες, ειδικά στους νησιώτες ή σε όσους αρέσκονται να ταξιδεύουν στα νησιά, διανθισμένη με τις εμπειρίες ενός ηθοποιού που πρωταγωνιστεί στο βιβλίο. Ευχάριστο ανάγνωσμα κατά τα άλλα, οι σελίδες γοργά περνούν, ωραία – λέω – δε θα χρειαστεί ιδιαίτερος κόπος. Και ξαφνικά όλα αλλάζουν, τα γεγονότα γίνονται δραματικά. Μπρος πίσω στην ιστορία, σε μια σπονδυλωτή γραφή δύο παράλληλων ιστοριών, σε διαφορετικό χρόνο, με άλλους πρωταγωνιστές και κοινό στοιχείο τον ίδιο τόπο. Η κορύφωση πλησιάζει αργά, σαν θέμα αρχαίας τραγωδίας. Μια Οιδιπόδεια σχέση πλέκεται σε μια σύγχρονη ιστορία, που μοιάζει με παραμύθι. Ο μύθος μπλέκεται με την πραγματικότητα και έρχεται κοντά μας, δίπλα μας, στα Δωδεκάνησα. Εκεί γίνεται η μεγάλη ανατροπή. Όταν ο μύθος αρχίζει να γίνεται ιστορία. Όταν αρχίζει να αποκτά σάρκα και οστά. Να εξελίσσεται σε κοντινό ιστορικό βάθος και να δημιουργεί νέα ερωτήματα. Νέες εικόνες γεννιούνται, ο ιστορικός χρόνος αποκτά άλλη διάσταση, και για κάθε Δωδεκανήσιο το μυθιστόρημα το ίδιο αποκτά άλλη σημασία.
Μέσα από την ίδια ιστορία, ειδικά ο Δωδεκανήσιος αναγνώστης, προσπαθεί να ταυτοποιήσει χρόνο και τόπο. Να δώσει ανθρώπινη υπόσταση στους ήρωες του βιβλίου και να ερμηνεύσει στάσεις και συμπεριφορές. Εδώ γεννιούνται και άλλα ερωτήματα. Είναι όντως έτσι όπως τα περιγράφει το βιβλίο; Πρόκειται για αληθινή ιστορία, για υπαρκτά πρόσωπα; Σε ποιο νησί συνέβησαν όλα αυτά; Που βρίσκεται η Σπηλιά της Σιωπής; Και πέρα από αυτά, επιπλέον ερωτήματα που αφορούν στην πλοκή της ιστορίας. Τι έκανε ένα στεριανό, ένα συγγραφέα με κυρίαρχα βιώματα από τον θεσσαλικό κάμπο, δίχως θαλασσινές παραστάσεις, να φέρει την ιστορία του στα νησιά μας;
Τι του προκάλεσε το ενδιαφέρον να βυθιστεί στην περίοδο της Ιταλοκρατίας και να ανασύρει την ηθογραφία μιας εποχής που έχει ήδη ξεχαστεί; Ερωτήματα που μόνο ο ίδιος μπορεί να απαντήσει. Το βιβλίο ξεκινάει σαν μια απλή ερωτική ιστορία, σαν μία από αυτές που συναντάμε στις κοσμικές στήλες των εφημερίδων και των λαϊκών περιοδικών και καταλήγει σε μια βαθιά ιστορική αφήγηση. Εισάγει τον αναγνώστη με περιγραφικό λόγο στο κυρίως θέμα. Η διάσημη Ελληνογερμανίδα ηθοποιός Αννίτα Κλέρ και ο φέρελπις Έλληνας ηθοποιός Δημήτρης Βουδούρης συμπρωταγωνιστούν σε ταινία που γυρίζεται σε νησί των Δωδεκανήσων.
Νέοι, ωραίοι και ελεύθεροι, ερωτεύονται παθιασμένα και ζούνε τον έρωτα που δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν κοινοί πρόγονοί τους πριν 70 χρόνια, μέσα στη δίνη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Δυνατή πλοκή, αλληλοδιαδεχόμενα συναισθήματα, ανατροπές και φορτίσεις, συνθέτουν μια δυνατή ιστορία που ακροβατεί ανάμεσα στο πραγματικό και στο φαντασιακό. Ανάμεσα στο μύθο και στην ιστορία. Έτσι απλά, σταδιακά, ο μύθος μπλέκεται με την πραγματικότητα. Τα γεγονότα του σήμερα με τα γεγονότα του χθές. Κι όμως όλα τακτοποιημένα στον ιστορικό τους χρόνο. Δύο έρωτες, δύο παράλληλες ιστορίες που τις συνδέει ένα νήμα που φαίνεται κομμένο.
Κι όμως δεν είναι έτσι, έρχεται η στιγμή που οι συγκυρίες και τυχαία γεγονότα συνδέουν ξανά το νήμα που είχε βίαια κοπεί.
Μην περιμένετε φυσικά να αποκαλύψω λεπτομέρειες της μυθοπλασίας αφού το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί κι ο καθένας και κάθε μία να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα, όσο κι αν κάποια ερωτήματα δεν απαντηθούν ποτέ. Μπορεί ο συγγραφέας να μην αφήνει πολλούς παραπονούμενους αφού επιλέγει την λογική του happy end. Τότε που οι νέοι ζούνε τη ζωή που έλειψε από τους παλιούς. Παρόλα αυτά παραμένει η αίσθηση της «ζωής που λείπει». Είναι η ζωή που ο καθένας μπορεί να αισθάνεται πως έχει χάσει; Είναι ίσως τα χρόνια που πέρασαν; οι παλιοί φίλοι; Τα θέλω που δεν έγιναν μπορώ; Οι χαμένοι έρωτες; Τα όνειρα που δεν πρόφτασαν τη μέρα; Ίσως κάποια από αυτά, ίσως και όλα μαζί. Ο καθένας κρατάει τη δική του αλήθεια. Ο συγγραφέας πάντως πέτυχε να συνδέσει τις διαδρομές των ηρώων του και να συγκολλήσει τη ζωή που τους έλειψε, σε ύστερο χρόνο. Κι αν αυτό μοιάζει ανέφικτο στην πραγματική ζωή, στη δημιουργική μυθοπλασία ενός συγγραφέα όλα είναι εφικτά».
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ
Το Δ.Σ. του ΣΕΜΜΕΚ θα ήθελε να ευχαριστήσει τους παρακάτω χορηγούς της εκδήλωσης: Πολύκεντρο θαλασσινού, Restaurant – Bar Η2Ο, ξενοδοχείο Kos Aktis, κατάστημα Orchestra, εκδόσεις Μίνωας, Super Market Fani (στη Λίμνη), "Το μαγαζάκι της γειτονιάς" και την κ. Συμπέλ Μακρυχαλιλάκη, Carrefour - Χατζηάμαλλος - Χατζηνικολάου και το 3ο Νηπιαγωγείο.
